Zaburzenia odżywiania u dzieci mogą wynikać z ukształtowania u nich nieprawidłowych nawyków żywieniowych. Jednak w większości przypadków, zwłaszcza u dzieci starszych, problem ten ma podłoże psychiczne. Dlatego skuteczną metodą leczenia tego typu zaburzeń jest psychoterapia z doborem indywidualnych metod w poszczególnych przypadkach.

Jakie są rodzaje zaburzeń odżywiania?

U młodszych dzieci występuje najczęściej nadmierne objadanie się, co prowadzi do otyłości. W takich przypadkach istotna jest rola rodziców, którzy powinni racjonalnie układać jadłospis pod kątem zapewnienia wszystkich wartości odżywczych przy odpowiedniej ilości posiłków. Muszą też czuwać nad tym, aby maluch nie dokarmiał się w sposób niekontrolowany.

Inne rodzaje zaburzeń odżywiania pojawiają się zazwyczaj w okresie dojrzewania. Są to:

• anoreksja,
• bulimia,
• napadowe objadanie się.

Według badań opublikowanych w 2021 r przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego, na zaburzenia odżywiania cierpi 2.6% dzieci w wieku 12 – 17 lat. W tym 2,2% na anoreksję, 0,3 % na bulimię i 0,2 % na napadowe objadanie się. Biorąc pod uwagę, że łącznie przebadano 59,2 tys. dzieci, wskaźniki są reprezentatywne dla całej populacji. Zatem wiele dzieci wymaga szczególnego wsparcia w formie specjalistycznej pomocy.

Diagnoza i terapia w przebiegu zaburzeń odżywiania

Anoreksja to jadłowstręt psychiczny. Jest objawem nerwicy, która jest wynikiem zaburzeń emocjonalnych. Ich przyczyny mogą tkwić w sytuacji rodzinnej lub środowiskowej. Dokładną diagnozę przeprowadza psycholog dziecięcy, który zarazem wytycza globalny plan pomocy terapeutycznej. Diagnoza opiera się na dokładnym wywiadzie z pacjentem i innymi członkami jego rodziny. Jest to działanie systemowe, ukierunkowane na poznanie wszystkich relacji w rodzinie. Na tej podstawie psycholog dziecięcy opracowuje, a następnie realizuje strategię terapii indywidualnej. Istotną rolę dla efektów tej terapii odgrywa wsparcie całej rodziny.

Podobne postępowanie stosowane jest w przypadku napadowego objadania się. To mechanizm kompensacyjny, który wyrównuje niedobory emocjonalne lub jest sposobem na zmniejszenie napięć i lęków. Psycholog dziecięcy pracuje nad racjonalizacją negatywnych emocji, co jest bardzo skuteczną metodą leczenia.

Bulimia związana jest ze stałym lękiem o nadmierny wzrost masy ciała. Najczęściej jest wynikiem presji środowiska rówieśniczego lub wzorców wizerunkowych prezentowanych przez media. Objadanie się  redukuje napięcie, ale potem dziecko stara się usunąć ze swojego organizmu nadmiar pokarmu. W przypadku bulimii psycholog dziecięcy wybiera terapię poznawczo-behawioralną. Ma ona na celu wyeliminowanie błędnych poglądów i przekonań a na ich miejsce wprowadzenie nowych wzorców zachowania i odżywiania się.

Niezbędna jest profesjonalna pomoc

Zaburzenia odżywiania u dzieci są poważnym problemem zdrowotnym i społecznym. Leczenie należy powierzyć specjalistom z zakresu psychologii. Jest to gwarancja wyboru odpowiednich metod zapewniających skuteczność terapii. Potrzebne jest też wsparcie psychiczne ze strony najbliższego środowiska.